วันพฤหัสบดีที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2556

เรื่องบนเตียง โดยพี่ชายเปา

เรื่องบนเตียง



          เก๋…..พี่มีอะไรจะบอก
          อะไรอ่ะพี่
          คือ..พี่ชอบเก๋อ่ะ….แล้วเก๋ล่ะคิดยังไงกะพี่
          เก๋ก็……..ก็
          ก็อะไรอ่ะเก๋
          ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆพี่เปาตื่นได้แล้วสายแล้ว
          เออ…..กูรู้แล้ว

เปา  : มีอะไรว่ะมาปลุกพี่แต่เช้าเลย
คล  : เช้าอ่ะไรพี่  นี่เกือบเที่ยงแล้ว  พี่จำไม่ได้หรอ  ว่าวันนี้เป็นวันรับน้องคณะวันแรก  ผมนัดน้องเอกเราให้พี่กะพี่เบิร์ดไปคุยตอนเที่ยง
เปา  : เออ  จริงด้วยโทษทีว่ะ  เมื่อคืนดึกไปหน่อย
คล  : มัวแต่ฝันถึงน้องเก๋อยู่อ่ะดิ  ฝันกลางวันอีกแล้ว
เปา  : เออ  เรื่องของพี่  ไปก่อนเลย  พี่อาบน้ำก่อนเดี๋ยวพี่ตามไป  เจอกันหน้าคณะล่ะกัน
คล  : ครับพี่

          ผมชื่อเปาครับ  ผมกำลังเรียนอยู่ปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ  ผมก็เป็นผู้ชายธรรมดา  หน้าตากลางๆค่อนไปทางลบนิดหน่อย  ที่บ้านก็ฐานะปานกลาง  ไม่ได้มีอะไรที่วิเศษหรือน่าสนใจมากมาย  มีแต่เรื่องหนึ่งที่อยู่กะผมมาได้สักพักหนึ่งแล้ว คือเรื่องของน้องเก๋
          น้องเก๋เป็นรุ่นน้องคนนึงที่ผมแอบชอบ  ผมก็คงเหมือนรุ่นพี่น่าหม้อทั่วๆไปที่พอมีน้องเข้ามาใหม่ก็ต้องไปจีบไปสุงสิงเป็นธรรมดา  แต่น้องเก๋นี่พิเศษกว่าคนอื่นตรงที่ว่าผมแอบชอบน้องเค้าตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแล้ว  แต่น้องเก๋เป็นรุ่นน้องที่ผมไม่ค่อยกล้าไปคุยด้วย  เวลาเจอกันหรือเดินสวนกันตามทางเดินของมหาลัยฯผมก็แค่ทักทายน้องเค้าให้เป็นพิธีไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม  รู้แค่อย่างเดียวว่าผมไม่กล้า  ส่วนน้องเค้าก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะปลื้มอะไรผมมากมาย  เฮ้อ


หน้าคณะ


เบิร์ด   : น้องๆปี  มาใหม่ปีนี้น่าตาน่ารักหลายคนเลยนะ  แต่น่าเสียดายว่ะ..พี่รักครอบครัว
ชิน     : ใช่พี่เห็นแล้วน่าเข้าไปดุแลเทคแคร์  เอาใจใส่  ว่าแล้วต้องจัดสักคนเป็นเพื่อนแก้เหงาจริงไหมมงคล ?
คล     : แหม่….ชิน คนเก่ายังไม่เคลียร์เลยนะจะหาใหม่อีกแล้วหรอ
ชิน    : ก็คนโสดอย่างเรามันก็ต้องมีเหงาบ้างแหละ  ใช่ไหมพี่เปา?
เปา    : ตามสบายครับน้องชาย  งานนี้พี่ขอผ่านว่ะ

          เป็นไงบ้างน้องๆรับน้องคณะวันแรกเหนื่อยไหมครับ?
          อ้าว..นึกว่าใครที่ไหนพวกพี่นี่เองพี่หวัดดีครับ

พี่เอ็กซ์   เป็นไงน้องปี1ปีนี้ของคณะเราพอจะไปสู้กะคณะอื่นได้ไหม
เปา       : ยังไงคณะเราต้องน่ารักว่าคณะอื่นอยู่แล้ว  และโดยเฉพาะน้องในเอกผมด้วยพี่  แจ่มทุกคน
คล       : พี่จะบอกว่าน้องเก๋น่ารักก็บอกไปดิ  เมื่อสักพักผมเห็นน้องเค้าเดินผ่านหน้าคณะไป  ตอนที่พี่ยังไม่มาอ่ะ
พี่เอ็กซ์  นี่แกยังไม่เลิกชอบไอ้เก๋อีกหรอว่ะ  พี่เห็นมาตั้งนานแล้วไม่เห็นแกจะไปทำไรสักอย่างเลย  เจอหน้ากันก้แทบทุกวัน  ระวังนะเว๊ย  แกก็เรียนปีสุดท้ายแล้วเดี๋ยวก็ต้องจบ  ระวังหมาคาบไปแดกนะโว๊ย
พี่จอม   : ชอบเค้าแต่ไม่กล้าบอกเค้ามัวอายไรว่ะ   คล ว่างๆพาพี่แกไปโรงบาลมั่งนะ
เปา      : ไปทำไรพี่?
พี่จอม   ไปเช็คปอดหน่อยว่ะ  ป่านนี้แหกยาวแล้ว  555

คล       : นั่นไหงพอพูดถึงก็เดินมาพอดีเลย

เก๋       : พี่เบิร์ดค่ะ  พี่มีอะไรจะพูดกะพวกน้องๆอีกหรือปล่าว  เพราะเดี๋ยวหนูจะปล่อยน้องกลับบ้านแล้ว
เบิร์ด    : พี่อ่ะไม่มีหรอก  แต่เหมือนเพื่อนพี่จะมีอะไรพูดกะหนูนะเก๋  เอ้าไอ้เปาไปไหนว่ะ?
พี่เอ็กซ์  :  เฮ้ย….มึงจะเดินไปไหนน้องเค้าเดินมาหาถึงที่  แม่งเดินหนีอีก
เปา      : ป่าวพี่  ผมจะไปซื้อน้ำมีใครเอาอะไรป่าว
พี่เอ็กซ์  : น้องกู..ปอดจริงๆ

เปา      ปอดไรพี่  ผมเดินมาซื้อน้ำพอดีคอแห้ง  ปอดตรงไหนเนี่ย
เบิร์ด   : ช่างมันเหอะพี่อย่าไปสนใจมันเลย  น้องเก่ครับคือพี่มีอะไรจะบอก
เก๋      : อะไรค่ะพี่ ?
เบิร์ด   คือพี่เปาเค้าแอบชอบเก๋ครับ  ชอบมาตั้งนานแล้วแต่เค้าไม่กล้าบอก  เปามันคิดว่าเก๋มีแฟนแล้ว
เก๋    : เก่ยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ  แต่ถ้าพี่เปาเค้าชอบหนูจริง  พี่เค้าต้องมาบอกเองสิค่ะ  ไม่ใช่ให้คนอื่นมาพูด  และอีกอย่างพี่เปาเค้าก็โอเคน่ะแต่พี่เค้าเจ้าชู้มากเลย  หนูจะเชื่อได้ไงว่าเรื่องที่พี่พูดกันเป็นเรื่องจริงและพี่เค้าจะไม่โกหกหนู  เมื่อวันก่อนเก๋ยังเห็นพี่เค้าไปกินข้าวกะน้องในเอกอยู่เลย
พี่เอ็กซ์ : เก๋ก็น่าจะลองให้โอกาสน้องพี่หน่อยนะ  พี่ยอมรับว่าประวัติเปามันไม่ดี  โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงแต่หนูก็น่าจะลองให้โอกาสสักครั้ง  ถ้ามันไม่ดีหรือว่ามันยังไม่เลิกนิสัยเดิมค่อยว่ากันอีกที
เก๋     เก๋ให้โอกาสได้เสมอมันอยู่ที่เค้าเองว่าจะรับโอกาสนี้ไหม  และจะปรับตัวเองไหม?เก๋เองก็เคยผิดหวังกับความรักและบอกเลยว่าเก่ก็ไม่อยากที่จะผิดหวังอีกครั้ง
พี่เอ็กซ์ : เป็นอันสรุปว่าถ้าพี่เปากล้าที่จะจีบเก๋  เก๋เองก็ยินดีที่จะให้โอกาสแต่เปาก็ต้องลดเรื่องผู้หญิงลงบ้าง  ส่วนจะไปจบที่ตรงไหนก็ว่ากันอีกที  งั้นก็ตามนี้ล่ะกัน
เบิร์ด   : งั้นเก๋ก็ไปปล่อยรุ่นน้องกลับเหอะ  เดี๋ยวพวกพี่ไปทำงานต่อกันก่อน  แล้วเจอกันนะ



งานเฟรชชี่ไนท์ของคณะ  หอประชุมมหาวิทยาลัยฯ

ชิน   :  พี่ดูดิน้องคณะเราพอแต่งตัวหน่อยก็ดูสวยหลายคนนะ  น่ารักทั้งนั้นเลย
เบิร์ด  อย่างนี้แหละน้อง  แสงไฟกับระยะทางบวกด้วยความมืดจะทำให้ผู้หญิงดูดีเสมอ
เปา  : แล้วเราจะไปต่อที่ไหนดีว่ะ?  หรือกลับห้องใครห้องมัน  กำลังตึงๆเลยจะได้โทรชวนพวกไอ้นอด้วย

          ในขณะที่ผมและเพื่อนกำลังเมามันกับบรรยากาศในงานและถกเถียงกันว่าจะไปต่อที่ไหนกันดี  มงคลก็วิ่งน่าตาตื่นมาทางโต๊ะที่พวกผมอยู่

คล  : พี่ๆๆๆแย่แล้ว  มีเรื่องแล้ว
เปา   เรื่องอะไรว่ะ
คล   ก็น้องเอกเราไปตีกะเอกอื่นอยู่ที่หน้าคณะ  และไอ้เก๋มันก็อยู่ตรงนั้นพอดี  ผมกลัวมันจะโดนไปด้วย
เปา  : เฮ้ย….เรารีบไปดูกันดีกว่า
          

         ผมรีบรวบรวมสติเท่าทีมีอยู่ได้ในตอนนั้น  รีบวิ่งไปที่หน้าคณะให้เร็วที่สุดเพื่อใครสักคนที่ยังอยู่ที่ตรงนั้น………………………………………

        ท่ามกลางความโกลาหลวุ่นวาย  และเสียงอึกทึกครึกโครมบริเวณหน้าคณะ  ผมเหลือบไปเห็นเก๋หลบอยู่ตรงป้ายคณะ  ผมจึงรีบวิ่งไปให้ถึงตัวเก๋โดยเร็วที่สุด  ทันใดนั้นเกิดเสียงปืนดังขึ้น….ปัง!!!!!!!!...ตามด้วยเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของใครสักคน…..โอ๊ยย….และเสียงของผู้คนที่เหลือก็ดังก้องอยู่ในหัวผม

          เฮ้ย..มีคนโดนยิง

          พี่เปา….พี่เปา….เสียงเรียกร้องใครสักคนทำให้ผมลืมตาขึ้นมาดูเสียงที่เรียกผมคือเสียงของเก๋นั่นเอง

เก๋   : พี่เปา….พี่อย่าเป็นอะไรนะพี่เปา….พี่มาขวางหนูไว้ทำไม?
เปา : พี่เป็นห่วงเก๋พี่ไม่อยากให้เก๋เป็นอะไร
เก๋   : ฮือฮือพี่อดทนไว้นะ
เปา : พี่มีอะไรจะบอก….พี่ชอบเก๋นะ
เก๋  : ฮือพี่เปา….เก๋ก็ชอบพี่เหมือนกัน
          

       รอยยิ้มสุดท้ายเกิดบนใบหน้าของผม  ท่ามกลางเสียงวุ่นวายจากคนรอบข้าง  เหมือนทุกๆอย่างกำลังจะมืดลง

          พี่เปา…………………………………………………………………………………………..
          กริ๊ง…..กริ๊ง…….กริ๊ง……….กริ๊ง……………….
          เออ….กูรู้แล้วเดี๋ยวตามไป          โถ่………ผมฝันไป..อีกแล้ว!!!!!!!!!.....................
 

1 ความคิดเห็น: