เรื่องบนเตียง
เก๋…..พี่มีอะไรจะบอก
อะไรอ่ะพี่
คือ..พี่ชอบเก๋อ่ะ….แล้วเก๋ล่ะคิดยังไงกะพี่
เก๋ก็……..ก็…
ก็อะไรอ่ะเก๋…
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆพี่เปาตื่นได้แล้วสายแล้ว
เออ…..กูรู้แล้ว
เปา : มีอะไรว่ะมาปลุกพี่แต่เช้าเลย
คล :
เช้าอ่ะไรพี่ นี่เกือบเที่ยงแล้ว พี่จำไม่ได้หรอ ว่าวันนี้เป็นวันรับน้องคณะวันแรก
ผมนัดน้องเอกเราให้พี่กะพี่เบิร์ดไปคุยตอนเที่ยง
เปา : เออ จริงด้วยโทษทีว่ะ เมื่อคืนดึกไปหน่อย
คล :
มัวแต่ฝันถึงน้องเก๋อยู่อ่ะดิ
ฝันกลางวันอีกแล้ว
เปา : เออ เรื่องของพี่ ไปก่อนเลย
พี่อาบน้ำก่อนเดี๋ยวพี่ตามไป
เจอกันหน้าคณะล่ะกัน
คล :
ครับพี่
ผมชื่อเปาครับ
ผมกำลังเรียนอยู่ปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ ผมก็เป็นผู้ชายธรรมดา หน้าตากลางๆค่อนไปทางลบนิดหน่อย ที่บ้านก็ฐานะปานกลาง ไม่ได้มีอะไรที่วิเศษหรือน่าสนใจมากมาย มีแต่เรื่องหนึ่งที่อยู่กะผมมาได้สักพักหนึ่งแล้ว
คือเรื่องของน้องเก๋
น้องเก๋เป็นรุ่นน้องคนนึงที่ผมแอบชอบ
ผมก็คงเหมือนรุ่นพี่น่าหม้อทั่วๆไปที่พอมีน้องเข้ามาใหม่ก็ต้องไปจีบไปสุงสิงเป็นธรรมดา แต่น้องเก๋นี่พิเศษกว่าคนอื่นตรงที่ว่าผมแอบชอบน้องเค้าตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแล้ว แต่น้องเก๋เป็นรุ่นน้องที่ผมไม่ค่อยกล้าไปคุยด้วย
เวลาเจอกันหรือเดินสวนกันตามทางเดินของมหาลัยฯผมก็แค่ทักทายน้องเค้าให้เป็นพิธีไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม รู้แค่อย่างเดียวว่าผมไม่กล้า
ส่วนน้องเค้าก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะปลื้มอะไรผมมากมาย เฮ้อ…
หน้าคณะ
เบิร์ด : น้องๆปี 1 มาใหม่ปีนี้น่าตาน่ารักหลายคนเลยนะ แต่น่าเสียดายว่ะ..พี่รักครอบครัว
ชิน : ใช่พี่เห็นแล้วน่าเข้าไปดุแลเทคแคร์
เอาใจใส่ ว่าแล้วต้องจัดสักคนเป็นเพื่อนแก้เหงาจริงไหมมงคล
?
คล : แหม่….ชิน คนเก่ายังไม่เคลียร์เลยนะจะหาใหม่อีกแล้วหรอ
ชิน : ก็คนโสดอย่างเรามันก็ต้องมีเหงาบ้างแหละ
ใช่ไหมพี่เปา?
เปา : ตามสบายครับน้องชาย
งานนี้พี่ขอผ่านว่ะ
เป็นไงบ้างน้องๆรับน้องคณะวันแรกเหนื่อยไหมครับ?
อ้าว..นึกว่าใครที่ไหนพวกพี่นี่เอง…พี่หวัดดีครับ
พี่เอ็กซ์ : เป็นไงน้องปี1ปีนี้ของคณะเราพอจะไปสู้กะคณะอื่นได้ไหม
เปา : ยังไงคณะเราต้องน่ารักว่าคณะอื่นอยู่แล้ว
และโดยเฉพาะน้องในเอกผมด้วยพี่
แจ่มทุกคน
คล : พี่จะบอกว่าน้องเก๋น่ารักก็บอกไปดิ เมื่อสักพักผมเห็นน้องเค้าเดินผ่านหน้าคณะไป ตอนที่พี่ยังไม่มาอ่ะ
พี่เอ็กซ์ : นี่แกยังไม่เลิกชอบไอ้เก๋อีกหรอว่ะ
พี่เห็นมาตั้งนานแล้วไม่เห็นแกจะไปทำไรสักอย่างเลย เจอหน้ากันก้แทบทุกวัน ระวังนะเว๊ย
แกก็เรียนปีสุดท้ายแล้วเดี๋ยวก็ต้องจบ
ระวังหมาคาบไปแดกนะโว๊ย
พี่จอม : ชอบเค้าแต่ไม่กล้าบอกเค้ามัวอายไรว่ะ
คล ว่างๆพาพี่แกไปโรงบาลมั่งนะ
เปา : ไปทำไรพี่?
พี่จอม : ไปเช็คปอดหน่อยว่ะ ป่านนี้แหกยาวแล้ว 555
คล :
นั่นไหงพอพูดถึงก็เดินมาพอดีเลย
เก๋ : พี่เบิร์ดค่ะ
พี่มีอะไรจะพูดกะพวกน้องๆอีกหรือปล่าว
เพราะเดี๋ยวหนูจะปล่อยน้องกลับบ้านแล้ว
เบิร์ด : พี่อ่ะไม่มีหรอก แต่เหมือนเพื่อนพี่จะมีอะไรพูดกะหนูนะเก๋ เอ้าไอ้เปาไปไหนว่ะ?
พี่เอ็กซ์ : เฮ้ย….มึงจะเดินไปไหนน้องเค้าเดินมาหาถึงที่ แม่งเดินหนีอีก
เปา : ป่าวพี่
ผมจะไปซื้อน้ำมีใครเอาอะไรป่าว
พี่เอ็กซ์ : น้องกู..ปอดจริงๆ
เปา : ปอดไรพี่ ผมเดินมาซื้อน้ำพอดีคอแห้ง ปอดตรงไหนเนี่ย
เบิร์ด : ช่างมันเหอะพี่อย่าไปสนใจมันเลย น้องเก่ครับคือพี่มีอะไรจะบอก
เก๋ : อะไรค่ะพี่ ?
เบิร์ด : คือพี่เปาเค้าแอบชอบเก๋ครับ ชอบมาตั้งนานแล้วแต่เค้าไม่กล้าบอก เปามันคิดว่าเก๋มีแฟนแล้ว
เก๋ : เก่ยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ แต่ถ้าพี่เปาเค้าชอบหนูจริง พี่เค้าต้องมาบอกเองสิค่ะ ไม่ใช่ให้คนอื่นมาพูด และอีกอย่างพี่เปาเค้าก็โอเคน่ะแต่พี่เค้าเจ้าชู้มากเลย หนูจะเชื่อได้ไงว่าเรื่องที่พี่พูดกันเป็นเรื่องจริงและพี่เค้าจะไม่โกหกหนู
เมื่อวันก่อนเก๋ยังเห็นพี่เค้าไปกินข้าวกะน้องในเอกอยู่เลย
พี่เอ็กซ์ : เก๋ก็น่าจะลองให้โอกาสน้องพี่หน่อยนะ พี่ยอมรับว่าประวัติเปามันไม่ดี
โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงแต่หนูก็น่าจะลองให้โอกาสสักครั้ง ถ้ามันไม่ดีหรือว่ามันยังไม่เลิกนิสัยเดิมค่อยว่ากันอีกที
เก๋ : เก๋ให้โอกาสได้เสมอมันอยู่ที่เค้าเองว่าจะรับโอกาสนี้ไหม และจะปรับตัวเองไหม?เก๋เองก็เคยผิดหวังกับความรักและบอกเลยว่าเก่ก็ไม่อยากที่จะผิดหวังอีกครั้ง
พี่เอ็กซ์ : เป็นอันสรุปว่าถ้าพี่เปากล้าที่จะจีบเก๋
เก๋เองก็ยินดีที่จะให้โอกาสแต่เปาก็ต้องลดเรื่องผู้หญิงลงบ้าง ส่วนจะไปจบที่ตรงไหนก็ว่ากันอีกที งั้นก็ตามนี้ล่ะกัน
เบิร์ด : งั้นเก๋ก็ไปปล่อยรุ่นน้องกลับเหอะ เดี๋ยวพวกพี่ไปทำงานต่อกันก่อน แล้วเจอกันนะ
งานเฟรชชี่ไนท์ของคณะ หอประชุมมหาวิทยาลัยฯ
ชิน : พี่ดูดิน้องคณะเราพอแต่งตัวหน่อยก็ดูสวยหลายคนนะ น่ารักทั้งนั้นเลย
เบิร์ด : อย่างนี้แหละน้อง แสงไฟกับระยะทางบวกด้วยความมืดจะทำให้ผู้หญิงดูดีเสมอ
เปา : แล้วเราจะไปต่อที่ไหนดีว่ะ? หรือกลับห้องใครห้องมัน กำลังตึงๆเลยจะได้โทรชวนพวกไอ้นอด้วย
ในขณะที่ผมและเพื่อนกำลังเมามันกับบรรยากาศในงานและถกเถียงกันว่าจะไปต่อที่ไหนกันดี มงคลก็วิ่งน่าตาตื่นมาทางโต๊ะที่พวกผมอยู่
คล : พี่ๆๆๆแย่แล้ว มีเรื่องแล้ว
เปา : เรื่องอะไรว่ะ
คล : ก็น้องเอกเราไปตีกะเอกอื่นอยู่ที่หน้าคณะ และไอ้เก๋มันก็อยู่ตรงนั้นพอดี ผมกลัวมันจะโดนไปด้วย
เปา : เฮ้ย….เรารีบไปดูกันดีกว่า
ผมรีบรวบรวมสติเท่าทีมีอยู่ได้ในตอนนั้น รีบวิ่งไปที่หน้าคณะให้เร็วที่สุดเพื่อใครสักคนที่ยังอยู่ที่ตรงนั้น………………………………………
ท่ามกลางความโกลาหลวุ่นวาย และเสียงอึกทึกครึกโครมบริเวณหน้าคณะ ผมเหลือบไปเห็นเก๋หลบอยู่ตรงป้ายคณะ ผมจึงรีบวิ่งไปให้ถึงตัวเก๋โดยเร็วที่สุด ทันใดนั้นเกิดเสียงปืนดังขึ้น….ปัง!!!!!!!!...ตามด้วยเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของใครสักคน…..โอ๊ยย….และเสียงของผู้คนที่เหลือก็ดังก้องอยู่ในหัวผม
เฮ้ย..มีคนโดนยิง…
พี่เปา….พี่เปา….เสียงเรียกร้องใครสักคนทำให้ผมลืมตาขึ้นมาดู…เสียงที่เรียกผมคือเสียงของเก๋นั่นเอง
เก๋ : พี่เปา….พี่อย่าเป็นอะไรนะ…พี่เปา….พี่มาขวางหนูไว้ทำไม?
เปา : พี่เป็นห่วงเก๋…พี่ไม่อยากให้เก๋เป็นอะไร
เก๋ : ฮือ…ฮือ…พี่อดทนไว้นะ…
เปา : พี่มีอะไรจะบอก….พี่ชอบเก๋นะ
เก๋ : ฮือ…พี่เปา….เก๋ก็ชอบพี่เหมือนกัน
555555 นอนต่อนี่เองงง แหม่ .
ตอบลบ